والدین و درمانگران اوتیسم متوجه شده اند که کودکان و نوجوانان دچار اوتیسم به طور عمیق جذب بازیهای ویدیویی و دیگر اشکال رسانه های نمایش محور میشوند. شمار زیادی از درمانگران و سازندگان اپلیکیشن، بازی های ویدیویی بر اساس این تمایل طراحی میکنند. روانشناس دانشگاه میسوری، دکتر مازورک میگوید ما دریافتیم که کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم، زمان خیلی بیشتری نسبت به کودکان عادی برای بازیهای ویدیویی صرف میکنند و به احتمال زیاد الگوهای مشکل دار یا اعتیادآوری را نسبت به بازی های ویدئویی شکل میدهند.» در یک مطالعه دکتر مازورک به بررسی زمان صرف شده در تلویزیون، بازی های ویدئویی و رسانه های اجتماعی در کودکان 8 تا ساله پرداخت. او عادت های 202 شرکت کننده با اختلال طیف اوتیسم (ASD) را در مقایسه با 170 نفر از خواهران و برادران دارای رشد عادی را بررسی کرد. آنهایی که دچار اختلال طیف اوتیسم بودند، 60 درصد زمان بیشتری برای بازیهای ویدیویی و تماشای تلوزیون نسبت به مجموع تمامی فعالیت های غیرنمایشی صرف میکنند. پسران دارای اوتیسم به طور متوسط 2.4 ساعت در روز را صرف بازی های ویدیویی میکنند. دختران دارای اوتیسم به طور متوسط 1.8 ساعت در روز را صرف این کار میکنند. درمقابل، برادران دارای رشد عادی آنها به طور متوسط 1.6 ساعت در روز مشغول بازیهای ویدئویی هستند و خواهران دارای رشد عادی آنها کمتر از یک ساعت در روز به این مشغول میشوند. کودکان دارای اوتیسم زمان نسبتا کمی را در رسانه های اجتماعی میگذرانند. شرکت کنندگان همچنین "آزمون مسئله ی بازی ویدیویی" را تکمیل کردند که اعتیادهای رفتاری را به بازی های ویدئویی ارزیابی می کند. در مقایسه ان و برادران با رشد طبیعی، کودکان و نوجوانان دارای اوتیسم، سطح بالاتری از کاربرد مشکل دار یا اعتیادآور بازی ویدیویی را داشتند. رفتارهای مربوطه شامل عصبانی شدن در هنگام قطع شدن بازی ها، مشکل داشتن در توقف بازی در صورت ضرورت و به طور کلی صرف وقت بیشتر برای بازی تا گذراندن وقت با با دوستان و خانواده است. دکتر مازورک میگوید والدین باید آگاه باشند که گرچه بازیهای ویدیویی توانبخش برای کودکان به ویژه کودکان دچار اختلال طیف اوتیسم است، کودکان دارای اوتیسم احتمال دارد که مشکلاتی در جدا شدن از این بازیها داشته باشند.» در مطالعه ی دیگری، دکتر مازورک رفتار 169 پسر دچار اختلال طیف اوتیسم را دنبال کرد. او متوجه شد که بین استفاده ی بیش از حد از بازی های ویدیویی و افزایش رفتارهای ناسازگار ارتباط است. چنین رفتارهایی شامل جدل کردن، عدم رعایت دستورها و پرخاش هستند. به هرحال این ارتباط ثابت نمیکند که یکی علت دیگری است. نکته ی مثبت این است که بازی های ویدئویی میتواند به منظور غلبه بر چالش های اجتماعی و ارتباطی به افراد دارای اختلال اوتیسم کمک کند. دکتر مازورک می گوید: با استفاده از فناوری های مبتنی بر صفحه ی نمایش، ارتباطات و مهارت های اجتماعی می تواند به سرعت آموزش داده شود و تقویت شود اما تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا مهارت های آموخته شده در محیط مجازی برای کودکان مبتلا به اوتیسم میتواند به تعاملات اجتماعی در دنیای واقعی تبدیل شود.» بازیهای ویدیویی میتواند برای آموزش مهارتهای اجتماعی و دیگر رفتارها مفید باشد اما بنا به نظر دکتر اندی شیه، "ما نیاز داریم که مطمئن باشیم که کاربرد فناوری در تعادل با تجربیات دنیای واقعی است."
کلینیک کاردرمانى و گفتاردرمانى مهسا مقدم
شماره موبايل = ٠٩٣٥٧٧٣٤٤٥٦
بزرگترین مرکز توانبخشى شرق تهرانپارس
چهار راه تير انداز به سمت شرق نبش كوچه ١٢١
پلاك ٩٨
دسترسي راحت از مترو تهرانپارس
شماره ي تماس با كلينيك ٧٧٨٨٩٩٨١
کودکان و نوجوانان دچار اتیسم، در معرض اعتیاد به بازیهای ویدئویی هستند
های ,اوتیسم ,بازی ,کودکان ,دارای ,ویدیویی ,بازی های ,بازیهای ویدیویی ,اختلال طیف ,به طور ,دکتر مازورک ,کودکان دارای اوتیسم ,بازیهای ویدئویی هستند ,برای بازیهای ویدیویی ,دکتر مازورک میگوید
درباره این سایت